Het bestuur wil in 1991 de oprichting van A-Eskwadraat vieren door middel van een lustrum. Daarnaast wil het bestuur graag een vaandel voor A-Eskwadraat. Er wordt een wedstrijd uitgeschreven voor een ontwerp en tijdens de Algemene Leden Vergadering (ALV) van juni 1990 blijkt de voorkeur uit te gaan naar een ei-vormig vaandel, dat de verbeelding is van de scharrel tussen A-E en S^2. Ter verduidelijking is het ei voorzien van een ferm scharrelei-controlestempel dat een geheime code bevat. Er is ook weerstand tegen het idee en de verhitte discussies na de ALV leiden tot een extra ALV, tijdens welke het ei-vaandel op de een of andere manier afgevoerd moet worden. Tot ieders verbazing komt de maker van het vaandel op de proppen met een kant en klaar ei-vaandel, dit blijkt een cadeautje te zijn. Argumenten voor en tegen het ei vliegen over en weer. De contra's zeggen hun vereniging niet te kunnen herkennen in het ei. De pro's vinden het ei juist een verfrissing ten opzichte van de oubollige vaandels die men maar al te vaak ziet. Mensen dreigen zelfs hun lidmaatschap op te zeggen. Aangezien het ontwerp is verkozen boven andere ontwerpen wordt er besloten de Vaandelwijzigingscommissie op te richten, die het ei zodanig zal moeten transformeren dat het voor alle geledingen acceptabel wordt. In januari 1991 kan het compromis aan de Ledenvergadering worden getoond. De rode ei-vorm is gehandhaafd, maar aangebracht op een witte, vaandelvormige achtergrond. De stempel is verdwenen, maar de geheime code bleef bestaan (zie hiervoor [referentie:blik en roze doosje]). Na enige discussie wordt het vaandel aanvaard. De stok horende bij dit vaandel is ook voorzien van een ei. Later is deze stok jarenlang gebruikt als [referentie:pedelstaf].
| Wie | Vaandelwijzigingscommissie |
|---|---|
| Datum | 1990 |
| Locatie | Werkkamer |
| Tijdperk | A-Eskwadraat 1990-1999 |
| Categorie | Voorwerpen |
| Tags |